سنگ بزرگی که نشانه‌ی نزدن بود ولی آن را زدند!

انسانی هستم که به شدت گناه دارد... صدای گریه ی حضار

سنگ بزرگی که نشانه‌ی نزدن بود ولی آن را زدند!

انسانی هستم که به شدت گناه دارد... صدای گریه ی حضار

دوری و دوستی


دوری یه خاصیتی داره که رفاقت‌ها رو کم‌رنگ می‌کنه ولی از اون مهم‌تر یه خاصیت دیگه‌ای داره که نارفیقی‌ها رو هم کم‌رنگ و قابل تحمل می‌کنه. یعنی کسی که باهاش چندین سال دوست بودی و این اواخر فکر می‌کردی نارفیقی در حقت کرده و هیچ جوره نمی‌تونی به عنوان رفیقت دیگه قبولش داشته باشی، همین‌که ازت دور می‌شه و بعد مسافت خودش رو نشون می‌ده، همه‌ی نارفیقی‌هاش از یادت می‌ره و دلت واسش تنگ می‌شه و تو دلت دوستش داری، ولی همین آدم دوباره برگرده شاید دوباره داغِ همون نارفیقی‌ها سه سوت زنده بشه و دوباره نتونی به عنوان دوست قبولش داشته باشی. اولین بار کی گفت دوری و دوستی؟ تا الان فکر می‌کردم دوری و دوستی یعنی کار به کار هم نداشتن، تعامل با هم نداشتن باعث می‌شه دشمنی هم به وجود نیاد، ولی الان می‌فهمم فراتر از دشمنی به وجود نیومدن، باعث می‌شه مهر و علاقه و دوستی هم به وجود بیاد.

نظرات 3 + ارسال نظر
فروهر پنج‌شنبه 7 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 07:19 ب.ظ http://forouharkhatun.mihanblog.com

دنیای من پر شده از این نارفیقی های کمرنگ شده! برای همه دوست و رفیق بی کلک و حاشیه بودم! هرچی بودم دیگه نیستم! برای کسی وجود خارجی ندارم! جام فقط توی contact listهاست! همین!

من جمعه 8 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 11:44 ق.ظ

برای ما که این جوری نبود
چنان تارفیقا رو از صفحه ذهنمون پاک کردیم که دیگه قیافه شونم به زور یادمون میاد
نه نارفیقی ها یادمون رفته نه مهری به وجود اومده

آبتین دوشنبه 11 آذر‌ماه سال 1392 ساعت 09:29 ب.ظ http://foshar.blogsky.com

علی رغم اینکه دوری رو ترجیح می‌دم ولی تابحال هیچ دشمنی نداشتم. یعنی این‌طوری تصور می‌کنم. ولی خب دوست هم به اون صورت ندارم!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد